21 Ocak 2013 Pazartesi

Ay Işığı - Major Es


Yüzümde sakli kal yakamoz aksaminda
mehtap eksilmesin bu gece deniz dudaklarindan
bunaldim nihayet çirpindikça battim hep sana
yaninda istediklerin uzaktaysa incitir zaman

kalmadikça mutluluklar çalanlarla savastim
ve savastikça sakaklarimi ucuz belkilerle kanattim
anlamak sorun degil sorun senin agladigin
ve artik agir gelen yasam degil yasattigin

yaslandim kendime sanki bu kalp benim degil
hüzünler ceplerimde yasanmamis ayrilik gibi
batirdim dibine kadar olmayisini gögsüme
sayfamda kan birikti sanki bu ask sonum gibi

dilim kilitli bu derdi gözlerimden oku
çikmaz sokaktayim ifademde hüsranlarin soku
demir almanin tam vaktidir bu limandan
kulaklarimda çinliyorsa ayriligin hicaz tonu


nakarat:

bana bir bak
kendine bak
ay isigi çöküyor ruhuma
yakamozlarim var

dibe vurana dek batiyorum ben
yine herkes kayboluyor
ay isigi çöküyor ruhuma
yakamozlarim var


bu defa yoruldum savasmaktan yoruldum
yani hiçbir zaman kendim olamamaktan yoruldum
hangi gün hangi sehirde hangi köseye konuldum
birak bosver zaten asla biz beraber olamadik

yaklasma bu kadar karanliklar korkulu
duvarlarda belirdikçe hayaletin akli dengem sorunlu
zorladikça sikintilar dirayetim yokoldu
ne desen fayda etmez major katil oldu

ben bu yolda defalarca yürüdüm
defalarca ayni hikayeden bir tutam cebime koydum
hatta katettim onca insan yanimda bir ben vardim
sahit oldum birçogunda degerim yerin alti

bak bu yüzü iyi tani içimde serin kanim
benimle senin kadar uzak degil yarinlarim
enjektedir damarlarima senaryosu hayatin
inanmak istedigine inan ben nasilsa aldatildim

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder